Za pomocą programów RWIND 2 i RFEM 6 można teraz obliczać obciążenia wiatrem na podstawie zmierzonego eksperymentalnie ciśnienia wiatru na powierzchnie. Zasadniczo dostępne są dwie metody interpolacji, umożliwiające rozłożenie ciśnienia mierzonego w izolowanych punktach na powierzchnie. Żądany rozkład ciśnienia można uzyskać za pomocą odpowiedniej metody i ustawień parametrów.
Kierunek wiatru odgrywa kluczową rolę w kształtowaniu wyników symulacji komputerowej mechaniki płynów (CFD) oraz w projektowaniu konstrukcyjnym budynków i infrastruktury. Jest to decydujący czynnik w ocenie interakcji sił wiatru z konstrukcjami, wpływających na rozkład ciśnienia wiatru, a w konsekwencji na reakcje konstrukcji. Zrozumienie wpływu kierunku wiatru jest niezbędne do opracowywania projektów, które mogą wytrzymać zmienne siły wiatru, zapewniając bezpieczeństwo i trwałość konstrukcji. W uproszczeniu, kierunek wiatru pomaga w precyzyjnym dostosowywaniu symulacji CFD i określaniu wytycznych dotyczących projektowania konstrukcji w celu uzyskania optymalnych osiągów i odporności na efekty wywołane wiatrem.
Jeżeli, na przykład, do określenia sił wewnętrznych ma zostać zastosowany model czysto powierzchniowy, ale wymiarowanie komponentu nadal odbywa się na modelu prętowym, można skorzystać z belki wynikowej.
W programie RFEM 6 wyniki dla węzłów siatki ES są określane przy użyciu metody elementów skończonych. Aby rozkład sił wewnętrznych, odkształceń i naprężeń był ciągły, wartości węzłowe są uśredniane w procesie interpolacji. W tym artykule przedstawimy i porównamy różne typy uśredniania, które w tym celu można zastosować.
Jak już zapewne wiesz, w programie RFEM 6 istnieje możliwość uwzględnienia nieliniowości materiałowych. W tym artykule wyjaśniono, jak określać siły wewnętrzne w płytach modelowanych z użyciem materiału nieliniowego.
Projektowanie szkła izolacyjnego w pionie wymaga przypisania różnych obciążeń do poszczególnych warstw całej szyby zespolonej. Dies tritt beispielsweise bei gleichzeitigen Einwirkungen aus Windbelastung und Absturzsicherung auf.
Za pomocą kombinacji wyników można tworzyć między innymi obwiednie dla sił wewnętrznych i odkształceń. Der Anwender findet somit sehr schnell die Maxima und Minima für die spätere Bemessung.
Niemiecki załącznik do normy EN 1992-1-1, uzupełnienie krajowe NCI do art. 9.2.1.2 (2), zaleca, aby zbrojenie rozciągane w płycie pasa przekrojów teowych było rozmieszczone maksymalnie na jednej szerokości, odpowiadającej szerokości połowy obliczonej szerokości pasa współpracującego beff,i zgodnie z wyrażeniem (5,7a).
W przypadku obliczeń powierzchni betonowych, składową sił wewnętrznych w postaci żebra można pominąć w obliczeniach SGN i w metodzie analitycznej SGU, ponieważ składowa ta jest już uwzględniona w obliczeniach pręta. Dazu wird im Modul RF-BETON Flächen in den "Detaileinstellungen" die entsprechende Checkbox aktiviert. Wurden keine Rippen definiert, ist diese Funktion nicht zugänglich.
Für die Erfassung der maßgebenden Schnittgrößen einer Platte wird häufig eine schachbrettartige Belastung aufgebracht. Damit die Fläche nicht in die einzelnen Lastabschnitte unterteilt werden muss, wird meist eine Belastung mittels freier Rechtecklasten vorgenommen. Bei vielen Lasten kann die normale Lastdarstellung etwas unübersichtlich werden.
W programach RFEM i RSTAB można analizować pręty o zmiennym przekroju, pręty te mogą składać się także z dowolnie zdefiniowanych profili SHAPE-THIN. W celu określenia sił wewnętrznych i odkształceń wartości przekrojów są interpolowane.
Für Stabendgelenke können sowohl in RFEM als auch in RSTAB nichtlineare Eigenschaften festgelegt werden. Neben Wirkungsdiagrammen und Kraft-Verformungsbeziehung besteht auch die einfache Möglichkeit, Vorzeichen oder Grenzwerte der Schnittgrößen als Kriterien für die Wirksamkeit des Gelenks anzusetzen. Damit lässt sich steuern, welche Schnittgrößen am Stabende übertragen werden.
W przypadku modelowania konstrukcji szkieletowych, programy RFEM i RSTAB dają różnorakie możliwości kontroli nad sposobem przenoszenia sił wewnętrznych i momentów zginających w punktach połączenia między prętami. Stosując różne typy prętów można określić, czy w połączeniu przenoszone są tylko siły (N,V), czy również momenty. Można także pominąć przenoszenia pewnych sił wewnętrznych, stosując stosowne przeguby. Specjalnym typem przegubów są tzw. przeguby nożycowe, które umożliwiają realistyczne modelowanie konstrukcji wsporczych dachu.
W poniższym artykule, na przykładzie dwukondygnacyjnej stalowej ramy, przeanalizowano wymiarowanie połączeń oraz wpływ sztywności tych połączeń na wartości sił wewnętrznych w elementach konstrukcji.
Moduł RF-CONCRETE Surfaces umożliwia wymiarowanie powierzchni z betonu zbrojonego (ściany, stropy, płyty fundamentowe) zgodnie z ACI 318-19 lub CSA A23.3-19. Powszechnym podejściem przy wymiarowaniu płyt jest zastosowanie pasm obliczeniowych do określenia średnich sił wewnętrznych w danym kierunku na szerokości pasma. Metoda ta sprowadza się zasadniczo do analizy elementu dwukierunkowo zbrojonego jako wydzielonych elementów jednokierunkowo zbrojonych, aby określić wymagane zbrojenie wzdłuż danego pasma.
W programie RF-PUNCH Pro można przeprowadzić obliczenia wymiarowania na przebicie w narożach i przy końcach ścian. Podstawą wymiarowania są siły przebijające, określane automatycznie na podstawie sił wewnętrznych wyznaczonych przez RFEM w połączonej powierzchni. Lokalne koncentracje naprężeń w płytach mogą mieć wpływ na siły wewnętrzne powierzchni obliczone w programie RFEM. W konsekwencji może to skutkować nierealistyczną siłą przebijającą w narożu lub na końcu ściany. Ten artykuł opisuje różne możliwości optymalizacji modelu jakie można stosować celem zminimalizowania tych niekorzystnych wpływów.
W przypadku układów mieszanych, prętowo-powłokowych, należy zwrócić szczególną uwagę na punkty połączenia prętów z powierzchniami, ponieważ nie zawsze można odwzorować przeniesienie wszystkich sił wewnętrznych w miejscu połączenia.
Belka spoczywa na górnej powierzchni słupa, a jej koniec licuje się z zewnętrzną krawędzią słupa. Wymagania te można łatwo spełnić w modelu architektonicznym za pomocą brył. W analizie prętów stosowane są uproszczone modele analityczne, w których linie środkowe łączą się we wspólnym węźle. W artykule pokazano na trzech prostych przykładach wpływ mimośrodów prętowych na wartości sił wewnętrznych.
W obowiązującej normie nie istniały regulacje dotyczące rozkładania obciążeń śniegiem w przypadku obecności na dachu instalacji systemów solarnych oraz fotowoltaicznych. Istniało jedynie zalecenie aby rozkładać obciążenia na panele. Konkretne zasady rozdziału wprowadzono dopiero w załączniku krajowym do normy DIN EN 1991-1-3/NA: 2019-04.
Podczas analizy sił podporowych dla linii, uzyskane wykresy czasem na pierwszy rzut oka wydają się nieprawdopodobne. W szczególności: w przypadku obciążeń zmiennych w miejscach, w których również znajdują się podpory węzłowe, w punktach podziału i na krawędziach linii podpartych wyniki czasami pokazują nieoczekiwane reakcje podporowe. Włączenie funkcji liniowego rozkładu gładkiego w Nawigatorze projektu - Wyświetlanie nie zawsze pokazuje spodziewany wykres wyników.
Bei der Abbildung einer Rippe aus Stahlbeton mit darüberstehender Mauerwerkswand besteht die Gefahr einer Unterbemessung der Rippe, wenn das Tragverhalten des Mauerwerks nicht korrekt berücksichtigt und die Verbindung zwischen Mauerwerkswand und Unterzug nicht ausreichend genau modelliert wird. Dieser Artikel soll sich mit dieser Problematik und den möglichen Modellierungen einer solchen Konstruktion auseinandersetzen. Im Beispiel wird die Bewehrung rein aus den Schnittgrößen und ohne jegliche konstruktive Mindestbewehrung ermittelt.
W aktualnej literaturze wzory stosowane do ręcznego określania sił wewnętrznych i odkształceń są zwykle podawane bez uwzględniania odkształcenia ścinającego. Odkształcenia wynikające z siły tnącej są często niedoceniane, zwłaszcza w konstrukcjach drewnianych.
Dla elementów powierzchniowych, siły wewnętrzne określane są osobno dla każdego elementu skończonego. Ponieważ wyniki dla każdego elementu skończonego pokazują nieciągły rozkład sił, RFEM przeprowadza tzw. uśrednienie sił wewnętrznych, uwzględniając wpływ elementów z najbliższego otoczenia. Dzięki temu, nieciągły rozkład sił wewnętrznych zostaje skorygowany. Tym samym ocena wyników jest łatwiejsza.
Bei Kontrollrechnungen und Vergleich der Schnittgrößen und der daraus resultierenden erforderlichen Bewehrung von Unterzügen tauchen teilweise große Unterschiede auf. Obwohl dieselben Lastannahmen und Stützweiten angesetzt werden, geben einige Programme beziehungsweise die Handrechnung stark abweichende Schnittgrößen gegenüber dem FEM-Modell aus. Die Unterschiede treten auch bereits beim zentrischen Stab auf und ohne Berücksichtigung der Schnittgrößenanteile aus den gegebenenfalls mitwirkenden Plattenbreiten.
Am Beispiel soll gezeigt werden, was bei der Bemessung einer Stütze auf Biegung und Druck bezüglich der Schnittgrößen aus Lastkombinationen und Ergebniskombinationen beachtet werden muss.
Odkształcenia węzłów ES są zawsze pierwszym wynikiem obliczeń ES. Na podstawie tych odkształceń i sztywności elementów można obliczać odkształcenia, siły wewnętrzne i naprężenia.
Zu den Nachweisen im Grenzzustand der Gebrauchstauglichkeit gehört auch die Einhaltung der zulässigen Verformung. Die Berechnung der Verformung von Stahlbetonbauteilen hängt davon ab, ob der betrachtete Querschnitt unter der angesetzten Belastung aufreißt oder nicht. Der maßgebende Steuerparameter in RF-BETON Deflect ist dabei der Verteilungsbeiwert ζ.